Uit de praktijk: Marloes
Mijn man wil niet in therapie.
Ik ben Marloes (40) en ben bijna 20 jaar getouwd met Andre (44) en samen hebben we 3 prachtige kinderen. Na de geboorte van onze jongste ging het steeds slechter met onze relatie. Praten deden we nauwelijks meer en ik kon de zorg voor onze kinderen moeilijk los laten. Daardoor groeiden we uit elkaar. Toen ik bij Wilma kwam hadden we veel meningsverschillen en konden we niet meer het goede in elkaar boven halen, al hielden we nog wel veel van elkaar, hoe gek dit ook klinkt. Toen onze jongste 1 jaar was kreeg ik te horen dat hij niet meer met mij verder wilde en hij zag het niet meer zitten. Dit kwam rauw op m’n dak omdat ik altijd diep van binnen dacht dat we er toch uit zouden komen met z’n tweeën. Al snel bleek dat er een ander in het spel was en dat hij z’n zorgen kon vergeten als hij bij haar was. Hij wist wel zeker dat hij niet met haar verder zou willen als wij uit elkaar zouden gaan.
Je moet weten dat ik hier 15 jaar van ons huwelijk bang voor ben geweest dat dit zou gebeuren. En helaas werd dit werkelijkheid. Samen met Wilma heb ik wekelijks gesprekken gevoerd over de situatie waar ik me in bevond. Omdat Andre niet mee wilde naar Wilma stond ik er alleen voor om te proberen onze relatie te redden. Wilma heeft mij door die moeilijke periode heen geloodst. Door mij mijn verhaal te laten doen en mij een goede spiegel voor te houden hoe onze relatie in elkaar zat. Vreemd gaan is niet goed te praten, maar er waren wel degelijk redenen om te begrijpen waarom dit gebeurd is. Zo hield Wilma mij voor dat ik de laatste jaren alleen maar bezig was geweest met de kinderen. Mijn kinderen waren mijn alles. Altijd verzorgen en met ze bezig zijn, en geen tijd maken voor ons. Als hij dan een leuk uitstapje had geregeld was het alleen maar stress bij mij. Wat moet ik meenemen, zouden de kinderen daar wel slapen. Als zij niet slapen dan ben ik de hele nacht in touw. Door die stress gaf ik hem de schuld, want ja hij wilde dit zo graag, ik niet. Het uitstapje werd dus een regelrechte ramp en Andre kreeg de schuld. Al heeft hij altijd de beste bedoelingen gehad om met mij samen iets leuks te gaan doen. Zo ook thuis, altijd mopperen op hem omdat hij zo laat thuis is en dat ik me sta uit te sloven in de keuken om eten voor hem te maken en dat ik het vervolgens de volgende morgen weg kan gooien omdat hij zo laat thuis was dat hij onderweg al gegeten had. Altijd zeuren over de rommel die hij achter liet. Nooit een compliment over het feit dat hij zo hard werkte om voor ons gezin brood op de plank te krijgen. Dat hij nog zolang moeite heeft gedaan om het mij naar het zin te maken. Toen Wilma mij deze spiegel voor hield bekeek ik zijn kant van het verhaal. Hoe is het voor hem geweest de afgelopen jaren. Altijd stond ik voor hem klaar en nadat er kinderen kwamen kon hij niks meer goed doen.
Wilma is altijd eerlijk en oprecht al is dat niet altijd wat ik wilde horen. Maar ik zat ook niet wachten op iemand die aan mijn kant stond en mee ging in hoe verschrikkelijk het was wat Andre mij aan gedaan had. Ik had iemand nodig die neutraal is en geen kanten kiest en mij leert hoe ik mijn relatie een andere wending kan geven. Door mijn eigen grenzen te leren kennen, door open te staan voor de ander zonder mezelf te verliezen. Wilma leerde mij over de verschillen tussen man en vrouw en hoe verschillend we communiceren. Doordat toe te passen in mijn relatie zijn mijn man en ik weer langzaam naar elkaar toe gegroeid en zijn we gelukkiger dan dat we ooit geweest zijn. We praten met elkaar, hebben respect voor elkaar en begrijpen we elkaar beter. We accepteren elkaar zoals we zijn en kunnen omgaan met elkaars mindere eigenschappen.
Ik vind het nog steeds erg fijn om met Wilma te praten over dingen waar ik tegen aan loop en over mijn onzekerheden in mijn leven en in mijn relatie. Dit houdt mij scherp, en elke keer als ik bij Wilma weg rij heb ik altijd een zucht van verlichting en heb ik weer energie om te genieten van mijn leven samen met mijn gezin. Dit gevoel is onbeschrijfelijk en wens ik iedereen toe.
Liefs Marloes
